اخبار

مهدی محبتی با بیان این‌که شمس تبریزی یکسره تسلیم فکر و شعر سنایی نبوده، معتقد است: بررسی دقیق ابیات به کار رفته در «مقالات» شمس نشان می‌دهد که در ذهن و زبان شمس تبریزی، هیچ شاعری به اندازه سنایی تأثیرگذار نبوده و ذهن و زبان او را در همه عمر به خود مشغول نکرده است.

غلامحسین دینانی گفت: شمس تبریزی یکی از عرفای بزرگ جهان اسلام است و هیچ تردیدی در آن نیست. البته به همان اندازه که شمس تبریزی، بزرگ است شناختنش ساده نیست. وی کم سخن می‌گفت و خاموش بود.

به مناسبت روز شمس و مولانا، چکیده‌ای از بحث‌های ارائه شده توسط حسن بلخاری قهی (رئیس انجمن آثار و مفاخر فرهنگی) در شهرکتاب مرکزی و در باب آرای شمس تبریزی پیرامون بزرگان حکمت و اندیشه من‌جمله احمد و محمد غزالی و شیخ شهاب الدین سهروردی گردآوری و ازسوی انجمن آثار و مفاخر فرهنگی منتشر شد.

شمس تبریزی از ادیبان و بزرگان عرفان است که با انتخاب زبانی ساده و شـفاف تلاش داشت تا مفاهیم بلند عرفانی را ساده‌سازی‌ کند. این عارف بزرگ از مجذوبان فطری و سرشته از عشق ابدیت بود که با مردم عادی زندگی متفاوتی داشت و از عالم نفسانیت دوری می‌گزید.

جهان بینی فردی یا گروهی، به طور کلی، مجموعه نگرش های فرد یا گروهی خاص، در باب جهان هستی، خالق هستی و انسان را در بر می گیرد. اهمیت بررسی جهان بینی از آنجا سرچشمه می گیرد که اعمال انسان ها بر اساس جهان بینی آنها صورت می پذیرد. در سخنان باقی مانده از شمس تبریزی در مقالات، نکته ها و موضوع های فراوانی بیان شده است که با بررسی دقیق آنها می توان جهان بینی شمس تبریزی را دریافت.

چهل‌وششمین و آخرین نشست از مجموعه درس‌گفتارهایی درباره‌ی شمس تبریزی به «شیوه‌های طنزپردازی و مقارنه‌ی طنز و فرزانگی در مقالات شمس» اختصاص داشت که چهارشنبه دهم دی با سخنرانی دکتر لیلا آقایانی چاووشی و دکتر مجتبی اعتمادی‌نیا به صورت مجازی پخش شد.

چهل‌وپنجمین نشست از مجموعه درس‌گفتارهایی درباره‌ی شمس تبریزی با سخنرانی دکتر محمد خدادادی، عضو هیات علمی دانشگاه یزد، به «مدارای عرفانی در اندیشه و رفتار شمس تبریزی» اختصاص داشت که چهارشنبه سوم دی‌ماه به صورت مجازی پخش شد. وی در سخنانش نخست به این مساله پرداخت که ما در چه جهان و عصری زندگی می‌کنیم سپس سخنان عارفان بزرگی مانند مولانا و شمس تبریزی را مطرح کرد که چه تاثیری می‌تواند بر جهان امروز ما داشته باشد.

عارفان ما به این نکته دست پیدا کرده بودند که آدمی تصویری است از جهان کبیر. یعنی جهانی در وجود او نهفته است که اگر چشم باز کند و وجود خود را دریابد، می‌بیند رازهای شگفت‌انگیزی را می‌تواند در اندرون خود کشف و بیان کند. در یک کلام، شاید یک انرژی بی‌منتهایی در هستی آدمی نهفته شده است که با کمک آن می‌تواند محدودیت‌ها را بشکند و مرزها را کوتاه کند و سیر و سلوک کند و به مدارج بلند آفرینش برسد.

به‌تازگی کتاب «مَلَک گرسنه» نوشته‌ی نهال تجدد به همت نشر چشمه منتشرشده است. پس از «عارف جان‌سوخته» و «در جست‌وجوی مولانا» نهال تجدد این بار بر اساس «مقالات» شمس تبریزی، تقویم شمس را با کلام خود او می‌نویسد.

شاید مهم‌ترین نکته‌ای که از سقراط برای ما به یادگار ماند، و البته این یادگار جاودانه و حقیقتی گره‌گشا است، آن بود که گفت حقیقت در گفت‌وگو است. چه بسیار از باورهایی که ما تصور می‌کنیم که قطعی و درست هستند اما وقتی در برابر چالش‌های جدی و طوفانی از پرسش‌ها قرار می‌گیرند، معلوم می‌شود که درست راه را طی نکرده‌ایم و حقیقت را به درستی نشناخته‌ایم. اما چه هنگام بر ما آشکار و برملا می‌شود که راه را درست نرفته‌ایم؟ چه زمانی می‌توانیم احساس کنیم که خطی از حقیقت به دست آورده‌ایم؟ وقتی که ذهن‌مان را بگشاییم.